Ne olursa olsun, iyilik eden, iyilik bulur.

Bir yandan iyilik yapmak tavsiye edilir, öte yandan da 'kime iyilik ettiysen, sakın ondan kendini' denilir. Böyle 'ikili' örnekleri sayfalar dolusu çoğaltabiliriz:

İyi insan lafının üstüne gelir ve diğeri. Sürüden ayrılanı kurt kapar ve nerede çokluk… Burada, bir kafa karışıklığından söz edebilir miyiz? Hayır. Sadece siyahı da, beyazı da göstermek istemişler. Özetle şunu demişler: İnsan çeşit çeşit, damar damar.

Sezai Karakoç da bunu: İnsandan insana şükür ki fark var! Kaç vakittir iyilik ve kötülük üzerine notlar alıyorum. Tezer Özlü, 'gece, gündüzün devamı değildir' der. Buradan yola çıkıp söylersek; yanlış doğrunun, kötülük de iyiliğin devamı olamaz.

Öte yandan, nasıl umut ile umutsuzluğun arası bir adımsa, bunların arası da öyledir.

Yüce kitabımızda, 'iyiliğin karşılığı, iyilikten başka bir şey olabilir mi' diye soruluyor. (Rahman, 60) Bu ayetin mealini, 'iyiliğin karşılığı iyilik değil midir' yahut 'güzelliğin karşılığı elbette güzelliktir' olarak da görmek, okumak mümkün.

İnancım odur ki, dünya, iyilik üzerine kuruludur, insan bunun için yaratılmıştır.

Kadim nasihatlerden biri de şudur: Sana kötülük yapanı, iyilik yaparak utandır.

Bir de atalar sözü: İyiliğe iyilik her kişinin kârı, kötülüğe iyilik er kişinin kârı.

Yaptığımız iyilikleri elbette alacak hanesine yazmayız. Fakat 'vefa' diye bir şey varsa eğer, onu bekleriz, beklemeliyiz. Unutmayalım: 'Mermer iyi taştan, iyilik iki baştan olur.' Bakınız: Kadirşinaslık, nimetşinaslık. 'İyilik her kapıyı açar' sözünü hem seviyor, hem de anlamlı buluyorum. Bu sözün yahut yetkinin kötü niyetli birinin diline / eline geçtiğini düşünün. Allah muhafaza.

Yaşıyor ve görüyoruz: Maalesef, kötülük konusunda iyi olanların sayısı, endişe verici bir biçimde artıyor. Kötülük demişken. İyiliğe 'nereye gidiyorsun' diye sormuşlar, 'kötülüğe' cevabını vermiş. ('Kendisine iyilik edene kötülük eden, benim nimetime nankörlük etmiş olur, kendisine kötülük edene iyilik eden de, bana şükretmiş olur.')

Yaptığı iyilikten dolayı pişman olmuş çok insan gördüm, görüyorum. Denizlerin kirlendiği bir gerçek olsa da, kural belli: Balık bilmezse, Halik bilir.

Ayrıca şu: 'İyilik zayi olmaz.' Evet, kötü olmak zorunda değiliz, fakat iyi olmak, iyilik yapmak zorundayız.

Atasözleri, deyimler ve yüksek hayat tecrübeleri, iyilikle ilgili güzel şeyler söylemiyorlar. 'İnsanoğluna iyilik yarasaydı, sarı öküze bıçak olmazdı' ve 'iyilikten maraz doğar' gibi. Kabul.

Peki, bütün bu olumsuzluklara rağmen, iyilik yapan insanların sayısı neden daha fazla? Elcevap: Çünkü iyilik, emredilen bir şeydir. Allah, iyilik yapmayı emreder. (Nahl, 90) İslam, bir iyilik medeniyetidir.

Sadece bir örnek: Kuş evleri.

Yine, Peygamber Efendimiz'in konuyla ilgili birçok mübarek sözü bulunmaktadır: 'Her iyilik sadakadır.' 'İyilikler, fenalıkları giderir.' 'En iyiniz, kendisinden hep iyilik beklenilen ve şerrinden emin olunandır. En kötünüz, kendisinden iyilik beklenilmeyen ve şerrinden emin olunmayandır.' 'İnsanların iyisi, insanlara iyilik eden kimsedir.'

Toparlayalım: İyilik, dokunaklıdır, dokunur. İyilikten kötülük gelmez. Ne olursa olsun, iyilik eden, iyilik bulur. 

İbrahim TENEKECİ

Yorumlar